HABER MERKEZİ / SAYFA16
Türkiye’nin kıymetli yönetmenlerinden biri olan ve çektiği filmlerle çok kişinin hayatına dokunan Zeki Demirkubuz, bu kez farklı ülke ve şehirlerden çektiği fotoğraflarla oluşturduğu kişisel sergisini izleyicilerin beğenisine sundu.
Başta Türkiye olmak üzere Japonya, Sırbistan, Meksika, Amerika ve birçok farklı ülkede yaptığı çekimlerle devam eden Demirkubuz'un 2012'den bu yana çektiği 74 fotoğraf sergide görülebilecek.
Hayat sergisini köşe yazarlarımızdan Fatih Belgi, gidemeyenler ve gitmek isteyenler için gezdi. Belgi, 'Hayat' sergisine dair izlenimlerini sizler için kaleme aldı.
Demirkubuz'un Gördüğü 'Hayat'lar
"Açıldığı günün ilk saatlerinde ziyaret etme fırsatı bulduğum serginin Demirkubuz’un sinematografisi ile örtüşen bir niteliğe sahip olduğu söylenebilir. Sergi, 2012 yılından 2022 yılına kadar farklı ülkelerin farklı şehirlerinde çekilmiş 74 fotoğraftan oluşuyor. Ancak ülkeler ve şehirler her ne kadar farklı olsa da fotoğraflar tematik olarak ortak bir hikâyeyi ve duyguyu yansıtıyor. Farklı ülkelerin farklı şehirlerini birleştiren ortak hikâye; metruk binalar, yalnız insanlar, bohem görüntüler ve kıyıda kalmış yaşamlar.
Mesela Belgrad ile İstanbul’u yani iki farklı dünyayı birleştiren unsur, fotoğrafın yansıttığı ortak bir hayat duygusu oluyor. Aynı zamanda her gün kıyısından ya da merkezinden tanıklık edilen ya da faili olunan ancak sıradanlaşan/sıradanlaştırılan hayatların sorunsallaştırılması da serginin hissettirdiği güçlü duygulardan biri oldu.
Peki ya yukarıda söz ettiğimiz Belgrad ve İstanbul ya da diğer farklı ülkelerin farklı şehirlerinde yalnızca bahsettiğimiz bohem yaşamlar mı yer alıyor? Elbette böyle değil.
Aslında sergide yer alan fotoğrafların hissettirdikleri yalnızca fotoğraf karesine girmiş olan hayatları sunmuyor aynı zamanda Demirkubuz’un kadrajını, perspektifini, özgünlüğünü yansıtıyor. Bahsettiğimiz şehirlerde onca farklı yaşamların olmasına karşın sadece Dostoyevski romanlarından Demirkubuz’un karelerine transfer olmuş yaşamları anımsatırcasına yer alan görüntüler, aynı zamanda sanatçının dünyasıyla ve bakış açısıyla ilişkilendirilebilir.Yani kadrajın yöneldiği hayatlar Demirkubuz’un dünyasını dışa vuruyor.
Tercih edilen semtler ve yansıtılan hayatlar, tıpkı Demirkubuz’un sinemasında yer alan hayatlara benzemekte. Dolayısıyla bu sergide sadece metruk binalar ya da bohem yaşamlar yer almıyor aynı zamanda Demirkubuz’un bakış açısı bulunuyor. Kısacası her görme, belirli bir açıdan görmedir. Açı olmaksızın görmek de olmaz.
Bu sergide gördüklerimizi önceleyen unsur da Demirkubuz’un açısıdır. Ve kendisi iyi ki vardır."
